Love is in the air

De bezorging was dit keer anders. Geen aangekondigde levering door brommergebrom, geen onverstaanbaar gemompel vanuit een integraalhelm, geen half op de oprit achtergelaten doos door een wegspoedende bezorger, geen briefje door de deur omdat die net te laat werd geopend.

Nee, dit keer reed een luxe bestelbus voor en werd uitgebreid bij de bestelling stilgestaan. “Het voorgerecht is koud, maar ik zou het niet meer in de koelkast zetten.” Aandachtig wees de jongeman op een aantal bakjes. “Bij het hoofdgerecht moet u zelf nog wat doen.” We kregen een kleurige folder met een reeks instructies. “En bij het nagerecht kunt u kiezen uit een kaasplankje of vanille-ijs. De instructie over vanille-ijs met stukjes karamel kunt u overslaan.” We namen alle bakjes in ontvangst. Het hybride koken kon beginnen.

De gedwongen opsluiting van een deel van het aanbod om het coronavirus in te dammen, laat dat aanbod niet onberoerd. Ondanks de ruimhartige overheidssteun om het getroffen aanbod in de benen te houden, gaat er niets boven de ontmoeting met de vraag.

En het aanbod zou het aanbod niet zijn als er geen creatieve oplossingen worden bedacht om toch met de vraag in contact te komen. Winkels ontvangen klanten op afspraak en verzorgen een exclusieve koopervaring. Varianten op een ‘ouderwetse picknickervaring’ met locatie, eten en drinken in de koppelverkoop steken overal de kop op en toprestaurants bezorgen bijna-klaarmaaltijden waarbij geappelleerd wordt aan het toch-ook-een-beetje-van-mezelf-gevoel.

En de vraag? Die laat zich dat zichzelf-opnieuw-uitgevonden aanbod maar wat graag aanleunen. Gedwongen als ze is geweest om een najaar, winter en voorjaar haar hartstocht op te zouten, smacht ze naar een sprankje aanbod. Bij de minste of geringste versoepeling van de coronamaatregelen stromen de terrassen vol, ieder field-lab experiment is tientallen keren overtekend en reislustige medemensen vliegen voor de lol van en naar dezelfde luchthaven. Het zijn bronstige tijden.

Maar het is niet louter ingehouden hartstocht dat de vraag zo ontvankelijk maakt – ze hóudt van het nieuwe aanbod. Picknicken met een door de grootgrondbezitter verzorgde picknickmand is eigenlijk best wel leuk, boodschappen thuis laten bezorgen levert best wel wat quality time op en Nederland Vakantieland blijkt best veel moois in huis te hebben.
Online is de nieuwe paringsdans al wat verder gevorderd. Een live seminar voor the happy few wordt nu gestreamd voor the happy many, voor overleg blijk je helemaal niet op elkaars lip te hoeven zitten en in het gevecht om de verplicht thuiszittende consument is de prijs/aanbod-verhouding van menige streamingdienst tot een aantrekkelijk dieptepunt gedaald.

‘Aan de overheid de schone taak om niet de status quo van gisteren na te jagen.’

Alleen met de alternatieve leerervaring wil het nog niet zo vlotten. Urenlang praten tegen een scherm van apathische vakjes haalt het toch niet bij de lesdynamiek in de klas of collegezaal.

Aan de overheid de schone taak om niet de status quo van gisteren na te jagen, maar om de nieuwe wegen waarop markten ruimen te accommoderen. Omarm de vraagverandering, accommodeer de schok, ook al ben je er zelf de noodzakelijke aanstichter van geweest. Een prachtige context kortom voor de meest fundamentele liefde in de economie waar met het nieuw ingevoerde IS-MB-GA model prachtige sommen over gemaakt kunnen worden. Over vraag en aanbod in relatietherapie die opnieuw aan elkaar moeten wennen en met een overheid als luisterend oor die de opnieuw beleden passie hier en daar in goede banen moet leiden.

Het diner bleek een succes. Bij de laatste gang aangekomen konden we achterover leunen. “De kinderen hebben zich over het dessert ontfermd.” Energiek waren ze met de halffabricaten aan de slag gegaan waarbij er geen pottenkijkers geduld werden. Trots serveerden ze het eindresultaat. “We hebben er best nog wel veel werk aan gehad. Vooral het mengen was zwaar. Maar het is allemaal goed gekomen.”

Enigszins bevreesd bekeken we het aanbod. “Vanille-ijs met stukjes kaas. Wil iemand daar een kopje koffie bij?”

Jeroen Hinloopen is lid van de directie van het Centraal Planbureau en hoogleraar economie aan de Universiteit van Amsterdam.
Reacties naar: J.Hinloopen@uva.nl